Een groot eigen machinepark spreekt voor veel landbouwers tot de verbeelding, maar als die machines 99% van de tijd stilstaan, weet je dat dit niet rendabel is. In Lokeren lossen ze dat probleem op met een machinering en werd er zelfs een coöperatie voor opgericht. Het is een verhaal van samenwerking, vertrouwen en vooral: een goede planning.
Het idee voor een machinering werd geboren in de schoot van de lokale bedrijfsgilde, intussen al bijna 30 jaar geleden. Philip De Visscher (PVD), is oud-secretaris en was erbij van in het begin, voorzitter Ben Vermeulen (BV) en huidig secretaris Petra Vermeulen (PV) geven hun visie op de groei van de coöperatie.
Coöperatie was logische aanpak
Hoe ontstond het idee om een machinering op te richten?
PDV: In 1997 bestonden er in Vlaanderen al enkele machineringen, maar niet in onze regio. Er waren wel al wat samenwerkingen tussen landbouwers die machines met elkaar deelden, maar er was nood aan een meer gestructureerde organisatie hiervan. We zijn toen met de bedrijfsgilde gaan nadenken en kregen ook ondersteuning vanuit Boerenbond. Dan zijn we met 16 landbouwers naar de notaris gegaan en hebben elk een startbedrag geïnvesteerd.
Waarom was een coöperatie voor jullie de meest geschikte samenwerkingsvorm?
PDV: Het was eigenlijk de enige mogelijkheid om dit op te zetten. Een groot voordeel is dat je beperkt aansprakelijk bent, dus als het fout zou gaan, kunnen we niet meer verliezen dan onze inleg. We hebben dan samen bepaald welke machines we zouden aankopen en kregen snel meer leden die op de kar wilden springen.
Van papier naar online
Hoe gaan jullie praktisch te werk?
PV: Wil je lid worden, dan betaal je een participatie van 1.020 euro. In ruil krijg je toegang tot ons machinepark. We werken met een online tool, waarbij je een machine in blokken van 3 uur kan reserveren, voor maximaal 2 dagen na elkaar. Betalen doe je per uur of per hectare, afhankelijk van de machine.
PDV: In de beginjaren was er geen internet en geen gsm, dus belden leden naar mijn huistelefoon om een machine te reserveren. Ik was toen de enige die een overzicht had. Dat zorgde voor heel wat werk en geregel. Het huidige online systeem is heel handig, want nu kunnen landbouwers perfect zien wie welke machine gereserveerd heeft en wanneer die weer vrij is. Men kan ook makkelijk contact met elkaar opnemen en afspreken hoe of wanneer de machine wordt doorgegeven.
Wie beslist welke machines worden aangekocht?
BV: Dat doen we met het bestuur, maar uiteraard houden we rekening met de noden van onze 43 leden. We zijn gestart met een 7-tal machines. Dat waren toen bijvoorbeeld een drijfmestvat, een platte wagen, een frees en een rotoreg. Vandaag hebben we ongeveer 50 machines in ons aanbod. We zijn mee geëvolueerd met de landbouwbedrijven. Onze machines zijn, net als de tractoren die landbouwers hebben, groter en sterker geworden.
Lees het volledige verhaal via: https://www.landbouwleven.be/22918/article/2025-07-19/iyc-7-machines-delen-lukt-alleen-met-wederzijds-vertrouwen-en-respect